سرویس سیاست مشرق- علیرضا علوی تبار از نیروهای فکری رادیکال و جزو اصلاح طلبان ساختاری بر این باور است زمانی آغوش اصلاح طلبان بر افرادی همچون لاریجانی باز خواهد شد که فرایند تغییر آن ها کاملا طی شده باشد.
وی در گفتگویی و در پاسخ به این پرسش که «آقای روحانی و آقای لاریجانی که به نوعی میانهرو محسوب میشوند. به نظر شما آیا اصلاحطلبان آغوش بازی برای آنها خواهند داشت؟» تاکید می کند که به شرطی که فرآیند تغییر آنها کامل طی شده باشد.
تئورسین هسته سخت اصلاحات ادامه میدهد: آقایانی که نام بردید بالاخره سوابقی دارند. اصلاحطلبان وقتی شروع کردند از نقد سوابقشان شروع کردند یعنی تحولشان یک شبه نبود. برای مخاطب باورپذیر بودند چون این نیرو مدتها به نقد خود پرداخته بود. این نیروهایی که شما گفتید اگر نشان بدهند که به قواعدی پایبند هستند، این قواعد هم مستلزم یکسری فداکاریها و گذشتن از منابع، امکانات و فرصتهاست، به علاوه اگر اینها نشان بدهند که خب چه نقدی به گذشته دارند که آنان را به اینجا رسانده است.
در بخشی دیگر از این گفتگو آمده است: نمیتوان اظهار طرفداری از اسلام فقاهتی سال ۶۰ کرد ولی گفت حالا میخواهم جامعهای بسازم که حقوق همهی شهروندان را به رسمیت بشناسد. باید جایی این چنین مواردی را نقد کرده باشم و از آن گذر کرده باشم!
علویتبار افزوده است: اگر این نیروهایی که شما نام بردید چنین کرده باشند حتما آنچه شما میگویید ممکن است. در جامعهی ما بسیاری افراد را میبینید که از اصلاحطلبان هم رادیکالتر شدهاند اینها بعضا پیشتر اصولگراها یا راست بودهاند. اینها از نقد خود شروع کردند و در عمل هم اقداماتی انجام دادند که نشان میدهد تحولی اساسی رخ داده است. بله، آنچه شما میگویید ممکن است و چه اشکالی دارد؟ اگر اصلاحطلبان فعلی را هم قبول ندارد خودش میتواند اصلاحات انجام دهد!
نگاه رادیکالها بر آن است که در آینده سیاسی کشور باید شرایطی تمهید شود و فضایی به وجود بیاید که جنبش «زن، زندگی، آزادی» بتواند در سرنوشت سیاسی خود نقش ایفا کند. اصلاحطلبان ساختاری همچنین تأکید میکنند که جریان اصلاحات باید شرطهای خود را بهصراحت در فضای عمومی مطرح کند که ما در انتخابات شرکت میکنیم؛ بهشرط اینکه مردم از پیش انتخابات ما را انتخاب کرده باشند!